Waarom ik doe wat ik doe
Op mijn 21e, inmiddels 16 jaar geleden, ontwikkelde ik anorexia. Ik was reisleidster in Portugal en genoot daar ruimschoots van het leven. Vrijwel dagelijks uit eten. Op stap. Aan de cocktails.
Tot mijn grote schrik bleek ik in 5 maanden 10kg te zijn aangekomen. Ik schrok hier zo van, dat ik heel rigoureus ben gaan diëten. Op maximaal 600 kcal per dag, waarbij ik mijn honger onderdrukte met koffie en sigaretten, vlogen de kilo’s eraf.
Al snel zat ik weer op mijn oude gewicht, maar ik was zo bang om weer zwaarder te worden, dat ik een energietekort bleef hanteren. Tot ik uiteindelijk nog maar 57kg woog (swipe <<<).
Ik was ondervoed, menstrueerde niet meer en mijn haar viel uit. Door de ondervoeding had ik beperkt controle over de spieren in mijn voeten en onderbenen, waardoor ik niet meer normaal kon lopen.
In mijn hoofd was ik enkel bezig met calorieën tellen en hoe ik borrels of etentjes kon compenseren. Ik leefde niet meer in het hier en nu. Ik was een schim van mezelf geworden.
Er moest iets veranderen! Langzaam maar zeker ging ik meer eten en kwam ik aan. Maar de ongezonde relatie met mijn lichaam en voeding bleef.
Tot ik in 2015 in aanraking kwam met krachttraining. Het werd voor mij dé manier om op een gezonde manier met mijn lichaam en voeding bezig te zijn.
Ik ontdekte dat krachttraining voor rust in mijn hoofd zorgde, waardoor ik heel geleidelijk mijn obsessie voor calorieën kon loslaten.
Het bleek een enorm empowerende tool te zijn, waardoor ik me niet alleen fysiek, maar ook mentaal sterker begon te voelen.
Dit gunde ik andere vrouwen ook! En aangezien mensen helpen me in het bloed zit, was me omscholen tot personal trainer een logische keus.
Inmiddels heb ik al aardig wat vrouwen in Breda met behulp van Personal Training mogen begeleiden naar een betere relatie met voeding, hun lichaam, maar vooral met zichzelf. Dankbaar voor hun vertrouwen en dat ik mijn eigen struggles heb weten om te buigen naar iets positiefs