Ik merk aan mezelf dat ik aan het ontwikkelen ben. Aan het veranderen.

Toen ik in 2015 met fitness begon, was mijn voornaamste doel om slank te zijn. Op mijn 21e had ik anorexia gehad en hoewel ik mezelf niet langer uithongerde, was ik nog steeds extreem met voeding en mijn lichaamsbeeld bezig. Zeker niet altijd op de meest gezonde manier! Ik kan me zelfs momenten herinneren dat ik drugs gebruikte, om mijn honger te onderdrukken 🙈

Bodybuilding werd uiteindelijk een manier om op een gezonde manier met met mijn lichaam en voeding bezig te zijn. Toch bleef ik ontevreden. Niet alleen over mijn lichaam, maar ik begon steeds meer te ondervinden dat het toewerken naar een esthetisch doel, onvoldoende bevredigend was.

Ik begon met powerliften, om me zo ook te richten op performance. Steeds sterker en technisch beter worden in een oefening, is nog steeds iets wat mij een fantastisch gevoel geeft!

Tijdens deze lockdown kwamen mijn trainingen echter stil te liggen. Ik had andere dingen aan mijn hoofd en trainen verloor prioriteit. Ik raakte spiermassa kwijt en kwam aan in vet.

In eerste instantie zorgde dit voor paniek, maar ik besloot het los te laten. Hierdoor kwam steeds meer het besef dat ik mijn geluk niet wil laten afhangen van mijn vetpercentage. Ik wil happy zijn met mezelf, ongeacht mijn looks. Mijn waarde hangt namelijk niet af van hoe ik eruit zie.

Intussen heb ik mijn trainingen weer opgepakt en is de druk die ik eerder altijd ervoer verdwenen. Ik train voor mijn plezier en om me gezond en fit te voelen. Ok ok, en een klein beetje voor de #bootygainz 🍑🤪

Hoe is dit voor jou? Wat is jouw voornaamste doel om te trainen?